Prezentowane zdjęcie portretowe z Ausweisu przedstawia Danutę Cholewicką (1915–1982), uczestniczkę powstania warszawskiego. Dokument stanowi część kolekcji sióstr Cholewickich – Danuty i Romany – na który składają się głównie grypsy, listy i karty pocztowe pisane w drodze do niewoli po upadku powstania, a następnie z obozów jenieckich.
Siostry Cholewickie były córkami Józefy i Romana Cholewickiego – działacza PPS i żołnierza I Brygady Legionów Polskich, a po odzyskaniu niepodległości m.in. prezesa Pracowniczego Towarzystwa Oświatowo-Kulturalnego im. Stefana Żeromskiego w Sosnowcu oraz senatora z województwa kieleckiego. W czasie wojny rodzina przeniosła się do Warszawy, a po wybuchu powstania obie siostry wzięły w nim udział.
Danuta Cholewicka walczyła w stopniu starszego sierżanta w oddziale Armii Krajowej w I Obwodzie „Radwan” w Śródmieściu. 7 października 1944 roku, już w stopniu podporucznika, została wywieziona do obozu w Lamsdorf, a następnie do Stalagu IV B Mühlberg. Była jedną z około 3 tysięcy kobiet, które trafiły do obozów jenieckich po powstaniu, co wywoływało duże zaskoczenie oraz szacunek mężczyzn – jeńców. Od grudnia 1944 roku przebywała w Oflagu IX C Molsdorf, a wyzwolenia doczekała w obozie Blankenheim.
Po zakończeniu działań wojennych wyszła za mąż za Edwarda Malczewskiego, więźnia Oflagu II A, by po powrocie do kraju zamieszkać w Dąbrowie Górniczej, a następnie w Sosnowcu. Pracowała w Polskim Związku Głuchych – Ośrodku Produktywizacji Głuchych w Katowicach. Zmarła w Sosnowcu w roku 1982.
Fot. Danuta Cholewicka, zdjęcie z Ausweisu, papier fotograficzny, karton, Oświęcim, 1940
