Aleksander Nikodem Sołtyk (urodzony prawdopodobnie w 1650 roku), syn Bazylego Sołtyka, był stolnikiem podolskim i cześnikiem bracławskim.

Na portrecie szlachcic w reprezentacyjnym stroju ukazany został w całej postaci. Stoi we wnętrzu pałacowym na szachownicowej posadzce na tle arkady z kotarą. Lekko zwrócony jest w lewo, ale patrzy na wprost na widza. To potężny mężczyzna w średnim wieku, o wysoko podgolonym czole i sumiastych wąsach. Na długim srebrzystym żupanie ma sięgający talii pancerz, a na ramiona narzuconą czerwoną delię podbitą ciemnym futrem i spiętą pod szyją. W prawej, zgiętej w łokciu ręce trzyma buławę, a lewą opiera na rękojeści szabli.

Na licu obrazu w prawym dolnym rogu był, nieistniejący dziś po zwężeniu obrazu przez konserwatorów, napis archiwalny "Aleksander/Sołtyk/Stolnik Podolski/Pułkownik Hetma/na Wielkiego Koronnego."

Obraz stanowi parę z portretem Franciszki z Mycielskich Sołtykowej (nr MNKi/D/1752).