Maciej Sołtyk herbu Sołtyk (1718 -1802), syn Michała Aleksandra Sołtyka i Józefy z Makowieckich herbu Pomian, był wojewodą sandomierskim od 1774 roku, kasztelanem sandomierskim w latach 1761-1774, podkomorzym sandomierskim w latach 1757-176, konsyliarzem Rady Nieustającej w 1775 roku, duktorem województwa sandomierskiego w 1764 roku. W 1762 roku został odznaczony Orderem Orła Białego.-

Na portrecie w konwencjonalnym wnętrzu pałacowym z filarem, kolumną, podwieszoną kotarą i stolikiem z marmurowym blatem przedstawiono mężczyznę w sile wieku w całej postaci, w trzech czwartych zwróconego w lewo i patrzącego wprost na widza. Otyła twarz modela z podwójnym podbródkiem okolona jest siwą peruką. Mężczyzna odziany jest w błękitny frak z czerwoną podszewką i wyłogami, białą kamizelkę i spodnie oraz czarne wysokie buty. Na jego lewej piersi widoczna jest gwiazda Orderu Orła Białego, którego błękitna wstęga przecina korpus modela, a na szyi na czerwonej wstędze wisi Order Świętego Stanisława. Na blacie stolika, o który się opiera, obok kapelusza i dzwonka, leży list zaadresowany do portretowanego. Na wysokości ud modela po lewej stronie obrazu w obramieniu z wieńca laurowego minuskułą naniesiono napis: " Maciey Sołtyk/ za panowania N: Augu / sta trzeciego Króla Polskie / go Cześnik Podkomorzy Kasztelan / Sandomirski Generał Leytnant W: K: / Kawaler Orderu Orła Białego za Panowania / N: Stanisława Augusta Króla Polskie / go Woiewoda Sandomirski Orde / ru Świętego Stanisława / Kawaler".