Bazyli Sołtyk herbu własnego (nieznane daty życia) był podczaszym czernihowskim w latach 1635-1659, podczaszym nowogrodzko-siewierskim w latach 1633-1635, dworzaninem królewskim w 1634 roku. Był protegowanym Władysława IV Wazy.

Całopostaciowy portret przedstawia  na neutralnym tle starszego otyłego mężczyznę zwróconego lekko w lewo, lecz patrzącego wprost na widza bystrymi oczyma. Rysy jego twarzy są wyraziste, przesłania ją zarost –wąsy i długa broda, czoło jest wysoko podgolone. Szlachcic ubrany jest w czerwoną zapiętą na guzy delię z czarnym rozłożystym kołnierzem i jasne baczmagi. W prawej dłoni trzyma buławę, a lewą wspiera o rękojeść białej broni (najprawdopodobniej szabli) u lewego boku.

W prawym górnym rogu widnieje tarcza herbowa, a w pasie wydzielonym na dole obrazu napis: "Ferdinand Sołtyk, Wojewoda Czerniachowski", co jest błędnym, opartym na tradycji rozpoznaniem.  Ferdynand Sołtyk prawdopodobnie nigdy nie istniał, był postacią legendarną.

Obraz pochodzi z mienia podworskiego Popielów z Kurozwęk w dawnym powiecie Stopnica. Obecnie jest w muzeum jako depozyt Popielów. Popielowie odziedziczyli Kurozwęki, w tym pałac z wystrojem ruchomym, po Sołtykach. Portrety przodków dekorowały jadalnię pałacu do wybuchu II wojny światowej.