Olga Boznańska znana jest przede wszystkim jako malarka portretów psychologicznych, ale w jej twórczości pojawiały się również inne tematy, do których między innymi należały kwiaty. Początkowo były one nieodzownym atrybutem jej portretów kobiecych, potem jako martwe natury nawiązywały do wzorów malarstwa dawnego. Spośród wszystkich kwiatów Boznańska najbardziej lubiła róże, szczególnie złote i żółte, ale na jej obrazach pojawiają się również białe i różowe kwiaty.

W zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach znajduje się niewielkich rozmiarów obraz Boznańskiej, ukazujący jasno i ciemnoróżowe róże, stojące w niskim, jasnym wazonie w bliżej nieokreślonej, płytkiej przestrzeni. Blisko ramy obrazu widać niegdyś bujne i „pyszne” lecz nadwątlone już przez upływ czasu kwiaty, od lewej strony cztery jasnoróżowe, z prawej trzy lub cztery ciemnoróżowe. Skupione jeden obok drugiego tworzą formę „rzeźbiarskiego reliefu”, wydobytego barwnie z szaro-zielonego tła, ujętego po bokach w ciemniejsze pasy. Przy podstawie wazonu leżą pojedyncze opadłe już płatki.

Do innych znanych przedstawień róż namalowanych przez Olgę Boznańską należą obrazy znajdujące się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie: Złote róże (1996) i Róże (1900). Tam również przechowywana jest fotografia, na której artystka maluje róże.