Obiekt zakupiono do zbiorów w 1957 roku jako niesygnowany obraz Rafała Hadziewicza zatytułowany „Sybilla”, prawdopodobnie przedstawiający portret matki artysty z 1826 roku. W 1974 w muzealnej Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki, przeprowadzono przy obrazie doraźne prace konserwatorskie, natomiast w końcu lat 70. XX w. podjęto decyzję o przeprowadzeniu gruntownych. O rozszerzeniu zakresu prac zdecydował stan zachowania, w tym zagrożenia związane z przyczepnością warstw oraz znaczące obniżenie walorów artystycznych. Rozpoczęto od rozdublowania, po czym usunięto wtórne nawarstwienia odsłaniając warstwy oryginalne. Na tym etapie prace przerwano. Wznowiono je w 2013 w związku z przygotowywaną wystawą monograficzna artysty i zakończono w 2015 roku.

Portret siedzącej starszej kobiety, w ujęciu 3/4, en face, z głową zwrócona w prawo, patrzącej na widza, ze złożonymi rękami wspartymi na oparciu fotela. Oświetlony ostrym światłem kierowanym z lewego górnego narożnika.

Twarz szeroka, z wyrazistymi oczami, wystającymi kośćmi policzkowymi, wydatnym, lekko zgarbionym nosem, szerokimi i wąskimi ustami, o jasnej cielistoróżowej karnacji. Włosy jasne, lekko falujące, zaczesane do tyłu, pod upiętym ze złotej tkaniny zawojem. Ubrana w błękitną suknię z okrągłym wycięciem, z wąskim kołnierzem, wykończonym białą batystową podbitką. Wierzchnie okrycie stanowi czerwony żakiet z wąskimi rękawami i brązowym futrzanym kołnierzem. Tło neutralne, zielonkawobrązowe. Sygnowany w lewej dolnej ćwiartce monogramem HR malowanym pędzlem. Na odwrociu wtórna inskrypcja Rafał Hadziewicz 1826, malowana pędzlem i czerwoną farbą.