Józef Szermentowski (1833–1876) należy do najwybitniejszych przedstawicieli polskiego realizmu. We wczesnym okresie twórczości malował rodzimy pejzaż, życie chłopów i niewielkie kościółki w otoczeniu drzew, które były tematami jego obrazów również podczas pobytu we Francji. Przy tworzeniu tych dzieł wykorzystywał fotografie przysyłane mu z kraju.

Do obrazów odzwierciedlających tęsknotę za rodzinną ziemią należy Krajobraz wiejski w Krakowskiem (1874), malowany z wrażliwym odczuciem zjawisk przyrody. Szerokie pasmo pierwszego planu przecina płynąca struga, głębiej widać niewielki kościółek w otoczeniu wyniosłych drzew oraz grupki włościan w barwnych strojach opuszczających świątynię. Kompozycję dopełnia zasnute chmurami letnie niebo. Uwagę patrzących zatrzymują drobne efekty świetlne widoczne na płynącej strudze i trawach oraz nieco spokojniejsze wokół kościółka. Kładzione impastowo plamy barw wzmagają odczucie przyrody, która staje się równoważna z budowlą sakralną przedstawioną w centrum kompozycji.

Tematy polskie, a także inne własne i obce kompozycje, Szermentowski przerysowywał i wysyłał do kraju, gdzie popularyzowano je w rycinach na łamach czasopism. Jako rytowane obrazy ukazały się np. Kościółek wiejski w Sandomierskiem (1872) i Kościółek wiejski w Krakowskiem (1875).