Para rzeźbionych w białym marmurze portretów Aleksandra i Pauliny Wielopolskich, powstała zapewne na zlecenie pary margrabiowskiej. Wykonał je w Monachium niemiecki rzeźbiarz Johann Pollak (ur. 1845), twórca rzeźb portretowych oraz modeli rzeźb formowanych w porcelanie. Realistyczne wizerunki małżonków Wielopolskich wskazują na wykorzystanie przez rzeźbiarza wzoru fotograficznego, chociaż mógł on również wykonać szkice w pary margrabiowskiej z natury.Oba popiersia ustawione zostały na wąskiej, kolistej, fazowanej stopie, jaką Pollak stosował również w przypadku innych popiersi portretowych.

     Drobna Postać Pauliny Wielopolskiej przedstawiona została we wzorzystej, zapinanej pod szyją sukni z kołnierzykiem oraz wypustką z drapowanej koronki. Twarz jest szczupła, poważna, włosy czesane z przedziałkiem i spięte w kok z tyłu głowy.

Aleksander Wielopolski (1803-1877) był polskim politykiem, margrabią Gonzaga-Myszkowskim, XIII ordynatem pińczowskim. W czasach zaboru rosyjskiego był on naczelnikiem Rządu Cywilnego, wiceprezesem Rady Stanu Królestwa Kongresowego, szambelanem dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku. W latach 1857-1860 wybudował w Chrobrzu na Ponidziu pałac-muzeum, według projektu Henryka Marconiego. Po wybuchu powstania styczniowego Wielopolski opuścił wraz z żoną Królestwo Polskie i osiadł w Niemczech.  Omawiana para portretów małżonków Wielopolskich powstała właśnie w tym czasie.