Zbiory online
Grot bełtu do kuszy
Informacje o obiekcie:
| Dział / Oddział: | Archeologia |
| Typ obiektu: | Minerał |
| Datowanie: | XIII-XIV w. |
| Autor: | - |
| Miejsce powstania lub znalezienia: | Szczekociny, powiat zawierciański |
| Technika: | kucie |
| Wymiary: | dł. 10,3 cm, szer. kolca 1,6 cm |
| Nr inwentarzowy: | MNKi/A/3647 |
Żelazny grot z tulejką do osadzania na brzechwie bełtu pochodzi z badań archeologicznych prowadzonych w 1969 roku przez Zygmunta Pyzikana grodzisku stożkowatym.
Zygmunt Pyzik w dokumentacji z badań opisał grodzisko w następujący sposób: "[...] obiekt należy do typu grodzisk stożkowych. Ma ono kształt kopca, zbudowane w przybliżeniu na planie koła z pewnymi nieregularnościami. Wysokość kopca - licząc od otaczającego terenu łąkowego 3 m, a średnica (bez fosy) waha się w granicach 30-35 m. Płaszczyzna wierzchołka - 15 m. W części północnej i zachodniej kompleksu grodziskowego widoczne są pozostałości dość płytkiej, nitkowatego kształtu fosy, której szerokości wynosi przeciętnie 10 m. [...] Okoliczna ludność z dawien dawna nazywali grodzisko "zamczyskiem", łącząc z nim liczne legendy"
