Studiował na ASP w Krakowie u Władysława Jarockiego i Ignacego Pieńkowskiego, od lat 1930. związany z Grupą Krakowską, wtedy też poznał Władysława Strzemińskiego, był we Francji i Hiszpanii, dużo rysował, ilustrował książki, był scenografem i grafikiem, zaczynał od pejzażowego malarstwa realistycznego w duchu kapistowskim, później następuje zmiana stylu - do obrazów wkracza geometria, w 1963 prezentuje pierwszy obraz o elementach zmiennych z wpisanym w niego udziałem odbiorcy, od połowy lat 1960. dochodzi do tego kolor barwnych ruchomych płytek-kasetonów. Charakterystyczny przykład twórczości - czysty kolor, ruchome elementy na użytek odbiorcy komponującego wraz z autorem obraz, praca nie odbiegająca od ogólnoświatowych trendów w sztuce - to pogranicze sztuki kinetycznej (zakładającej ruch w dziele sztuki) i konceptualnej, bowiem autor, według przyjętego przez siebie założenia, rezygnuje tutaj z części swego manualnego wykonawstwa cedując je na odbiorcę, a zachowując wyjściową ideę pracy, sam jej pomysł, koncept. „Współczesność - obfitująca w odkrycia zmieniające pojęcia o budowie świata materialnego, musi oddziaływać na świadomość artysty i zmusza go do znalezienia takiej odrębnej formy plastycznej, która by tę nową świadomość najpełniej i najwłaściwiej wyrażała.” „Chciałbym umiejscowić moją twórczość wobec zagadnienia (...) wolności (...) urzeczywistnienie wolności polega na dokonaniu jakiegoś wyboru, wyboru spośród istotnie różniących się możliwości a następnie na doświadczeniu skutków tego wyboru.” „Oglądający obraz może dokonać wyboru realizacji plastycznej- jest ona wynikiem poszukiwań w stworzonym przez artystę obszarze.”

Stała Galeria MNKi.