Autoportret alegoryczny

Rafał Malczewski (1892–1965)

Syn Jacka Malczewskiego. Studiował filozofię na Uniwersytecie w Wiedniu (nie ukończył studiów). Zapalony narciarz, alpinista i taternik zafascynowany Zakopanem, osiadł tam od 1915 roku, brał udział w wyprawach ratowniczych TOPR-u. Malarz, scenograf (m. in. sztuk teatralnych Stanisława Ignacego Witkiewicza), felietonista, scenarzysta i pisarz, członek grupy artystycznej Rytm. Liczne pejzaże industrializowanej Polski malował na Śląsku, w Beskidach i w (X Igrzyska Olimpijskie), Edynburgu, Nowym Jorku, San Francisco, Moskwie, Berlinie (XI Olimpiada), od 1942 w Kanadzie, gdzie wystawiał i sprzedawał swoje prace z wielkim powodzeniem i uznaniem traktowany jako artysta kanadyjski. Polskę odwiedził w 1959 roku na zaproszenie nowego rządu (Gdynia, Warszawa, Radom, Chęciny, Kielce, Zakopane). Jego prace znajdują się w zbiorach kilkunastu polskich muzeów narodowych i okręgowych oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Autoportret alegoryczny, 1923,

sygn. wzdłuż krawędzi od l.g.r.: Rafał MALCZEWSKI 1923,

olej tektura, 71 x 51,5 cm,

zakup 1967, MNKi/W/348

Bibl.: Oborny A., Kronika muzealna 1967. Nowe nabytki Działu Sztuki, „Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego” 1968, t. 5, s. 249, il.; Zbiory malarstwa polskiego. Katalog, opr. B. Modrzejewska, A. Oborny, Warszawa 1971, kat. 99, s. 11, 43, il.; Łukaszewicz P., Malinowski J., Ekspresjonizm w sztuce polskiej (Katalog wystawy), Wrocław 1980, kat. 321; Skórowa T., Husarski W., Rafał Malczewski (1892–1965). Malarstwo (Folder wystawy), Słupsk 1989, kat. 10; Krzykowska Z., Twórczość Jacka i Rafała Malczewskich, Katowice 1990, kat. 3, s. 2, il.; Jeżewska E., Portret z okresu międzywojennego, „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”1995, t. 18, kat. 21, s. 149–150, il.; Nowakowska-Sito K., Stowarzyszenie Artystów Polskich RYTM 1922–1932 (Katalog wystawy), Warszawa 2001, kat. 146; Folga-Januszewska D., Rafał Malczewski i mit Zakopanego, Olszanica 2006, t. 1, s. 90, 229, il. kol.