Fotografia Marii z Babskich Sienkiewiczowej z córką pisarza

Fotografia Marii z Babskich Sienkiewiczowej z córką pisarza
rok. 1910
10,7 x 7,8 cm
papier fotograficzny
MNKi/S/1047

Fotografia przedstawia żonę Henryka Sienkiewicza, Marię z Babskich, wraz z córką pisarza Jadwigą na tarasie w Oblęgorku. Kobiety, zwrócone ku sobie, stoją obok okrągłego stolika. Po lewej stronie jest ok. 40-letnia żona autora Trylogii, w wysoko upiętym koku i w długiej sukni w groszki. Po prawej spoglądająca na nią młoda Jadwiga Sienkiewiczówna w gładkiej, długiej spódnicy i w kwiecistej, marszczonej na górze, bluzce. Postaci ujęte są poniżej kolan. Twarz Marii widoczna jest z profilu, Jadwigi zaś w ujęciu 3/4. Córka noblisty opiera lekko dłoń o stolik. Z prawej strony widać pnącze, a w tle czyste, jasne niebo.

Maria z Babskich była trzecią żoną Sienkiewicza. Ślub odbył się 5 maja 1904 roku. Z pisarzem łączyło ją pokrewieństwo poprzez babkę Aleksandrę Dmochowską, siostrę matki autora Quo vadis. Maria pokochała Oblęgorek, w którym zorganizowała ochronkę dla dzieci, mogących odtąd uczyć się czytać i pisać po polsku, działała również w Kole Ziemianek, a wraz z Jadwigą Sienkiewiczówną założyły ambulatorium.Była podporą i opiekunką dla męża. Dbała o oblęgorecki park, w którym hodowała rozmaite odmiany róż. W pałacyku mieszkała do 1925 roku, wówczas choroba zmusiła ją do wyjazdu do Krakowa, gdzie wkrótce zmarła.

Oprac. Łukasz Wojtczak