Po 1960 roku trwające badania archeologiczne w Wiślicy ukierunkowały się dodatkowo na odnalezienie tajemniczego obiektu, jakim był zamek lub dwór królewski z XIV wieku. O jego lokalizacji wspominał słynny kronikarz Jan Długosz. W trakcie jego poszukiwań natknięto się na pozostałości obwarowań miejskich zbudowanych za panowania króla Kazimierza Wielkiego.
Chęć poznania biegu linii murów, czy zlokalizowania bram miejskich doprowadziła do podjęcia prac archeologicznych realizowanych pod nazwą „Mury miejskie w Wiślicy”. Badania z przerwami prowadzone były w latach 1960–1970, w dwunastu punktach rozłożonych w mieście. W trzech ustalonych pozycjach, będących w centrum uwagi, prace rozciągnęły się w czasie na kilka sezonów. W dwóch dokonano odkryć przypadkowych. Tylko w trzech eksplorowanych punktach nie znaleziono obwarowań miejskich. Nad przebiegiem i realizacją badań czuwała doc. dr Zofia Wartołowska i mgr Zofia Woźnicka z Zespołu Badań nad Polskim Średniowieczem Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej. Największy dynamizm realizowane działania osiągnęły w pierwszym sezonie badawczym. Wtedy to w wykopie nr 3 i 5 udało się odkryć zachowane, niestety słabo, relikty murów miejskich. Natomiast w dziewięciu badanych lokalizacjach znajdowały się już tylko ich negatywy. Prace wykopaliskowe były kontynuowane, lecz już na mniejszą skalę do 1978 roku.
W wielu źródłach odnoszących się do Wiślicy można napotkać szkic, który ukazuje przebieg obwarowań miejskich. Jego autorem jest prof. dr hab. inż. arch. Tadeusz Zagrodzki, który zmierzył się z próbą rekonstrukcji przebiegu murów i lokalizacji bram miejskich, wyznaczając tym samym granice wczesnośredniowiecznej Wiślicy. Projekt powstał na bazie początkowych etapów prac archeologicznych i nie posiadał w swoim zanadrzu żadnego opisu.
W 1979 roku Jerzy Gula szczegółowo opracował temat związany z murami miejskimi w Wiślicy. W jego interpretacji kształt wiślickich obwarowań był zbliżony do trójkąta o silnie zaokrąglonych narożach. Teren objęty tym obwodem wynosił 13 ha, a długość linii murów około 1400 metrów. W obwodzie murów znajdowały się trzy bramy miejskie. Pierwsza to brama krakowska zlokalizowana po południowej stronie miasta, kolejna, brama buska, została odkryta przypadkowo. Położenie trzeciej bramy do 1969 roku nie było znane. Zlokalizowana po północnej stronie murów, nosiła miano zamkowej.
 |
 |
