155. rocznica urodzin Stefana Żeromskiego

155 lat temu urodził się Stefan Żeromski – jeden z najwybitniejszych polskich prozaików i dramatopisarzy; pisarz, który był przekonany o szczególnym posłannictwie literata, jego odpowiedzialności za kształtowanie losu narodu i Ojczyzny, pretendent do literackiej Nagrody Nobla. 

 

Stefan Żeromski portret

Portret Stefana Żeromskiego, Aleksander Głuszczenko, 2004, własność Muzeum Narodowego w Kielcach

 

Żeromski przyszedł na świat w Strawczynie koło Kielc 14 października 1864 roku. 

 

Pomnik w Strawczynie

Pomnik w Strawczynie

 

Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Był synem Wincentego Żeromskiego i Franciszki Józefy z Kartelów.

 

Drzewo geneaologiczne rodu Żeromskich

Drzewo genealogiczne rodu Żeromskich, Sylwia Morys, Anna Gliwińska, 2004, własność Muzeum Narodowego w Kielcach

 

Rodzice Stefana Żeromskiego

Fotografia rodziców Stefana Żeromskiego, K. Zapałowa, „Rodzina Stefana Żeromskiego w Świętokrzyskiem”

 

W 1873 roku rozpoczął naukę w wiejskiej szkole elementarnej w Psarach. Zdobytą tam wiedzę wykorzystał w 1874 roku podczas egzaminów wstępnych do kieleckiego Męskiego Gimnazjum Rządowego. W trakcie nauki stracił rodziców. Najpierw umarła mu matka w 1879 roku, zaś 4 lata później ojciec. Po śmierci rodziców Żeromski utrzymywał się głównie z korepetycji.

Tableau manualne

Tableau maturalne z 1886 roku, własność Muzeum Narodowego w Kielcach

 

Świadectwo Żeromskiego

Świadectwo Stefana Żeromskiego z III klasy

 

Manekin w mundurze

Replika XIX-wiecznego munduru szkolnego

 

Z czasów gimnazjalnych pochodzą jego pierwsze próby literackie – wiersze, dramaty, przekłady z literatury rosyjskiej. Nad początkami twórczości młodego pisarza czuwał jego ulubiony nauczyciel, polonista – Antoni Gustaw Bem. Literat zadebiutował w roku 1882. Na łamach  „Tygodnika Miód i Powieść” (nr 27 z 8 lipca 1882) ukazało się jego tłumaczenie wiersza pt. Pragnienie autorstwa Michała Lermontowa. Rok 1882 to także czas, kiedy Stefan Żeromski zaczął pisać Dzienniki prowadzone systematycznie aż do 1891 roku. Naukę w kieleckiej szkole zakończył w 1886 roku.

 

Pierwsza strona Dzienników

Pierwsza strona Dzienników

 

Spod jego pióra wyszły utwory, które znalazły się w kanonie polskiej literatury:

  • Rozdziobią nas kruki, wrony
  • Siłaczka
  • Syzyfowe prace
  • Ludzie bezdomni
  • Echa leśne
  • Popioły
  • Dzieje grzechu
  • Wierna rzeka
  • Przedwiośnie
  • Dzieje grzechu
  • Puszcza jodłowa

 

Fragmenty Dzienników  (czyta A. Ferenc)

 

 

      

 

 

Zdzisław Jerzy Adamczyk Czego nie wiemy o młodości Stefana Żeromskiego. Przed nowym wydaniem Dzienników