Dnia 1 października 1971 roku miało miejsce zwieńczenie wydarzeń inaugurujących działalność ówczesnego Muzeum Świętokrzyskiego w dawnym Pałacu Biskupów Krakowskich. Wśród gości uroczystego koncertu znalazła się wówczas reprezentacja Muzeum Narodowego w Warszawie, na czele z dyrektorami tej placówki – prof. Stanisławem Lorentzem i prof. Kazimierzem Michałowskim.
Kilka dni wcześniej – 18 września – w kulminacyjnym momencie obchodów jubileuszu IX Wieków Kielc, udostępniono zwiedzającym dwie pierwsze wystawy w pałacu, który zaledwie osiem miesięcy wcześniej został przejęty przez Muzeum Świętokrzyskie od Wojewódzkiej Rady Narodowej. Główną ekspozycję stanowiły zabytkowe wnętrza pierwszego piętra, a kolejna prezentowała wystawę historyczną „IX wieków Kielc”.
Podczas spotkania 1 października prof. Lorentz wygłosił przemówienie, stwierdzając między innymi: „Pragnę bardzo podziękować za zaproszenie przedstawicieli Muzeum Narodowego w Warszawie na pierwszą po inauguracji uroczystość w Muzeum Świętokrzyskim na Zamku Kieleckim. Delegacja nasza jest liczna, by zamanifestować, jak wielką wagę przywiązujemy do wielkiego wydarzenia, jakim jest przeznaczenie na muzeum tego wspaniałego zabytku kultury narodowej.
Słuszna i mądra była decyzja władz kieleckich, by ten bezcenny dla kultury naszej gmach, w którym się znajdujemy – w ciągu stu kilkudziesięciu lat siedziba władz administracyjnych – przekazać Muzeum Świętokrzyskiemu. To nie jedno z wielu naszych osiągnięć w dziedzinie ochrony dóbr kultury, lecz wydarzenie wyjątkowej wagi. Nie są to słowa konwencjonalne – tak myślę i jestem o tym przekonany. Sam ten pałac i zabytkowe otoczenie, w którym się znajduje – to jeden z najcenniejszych zespołów zabytkowych w Polsce, a jego zupełnie niezwykła wymowa i na tym polega, że jest tak bardzo polski, tak oryginalny, tak pełny polskich treści historycznych – no i tak całkowicie w architekturze zewnętrznej i wewnętrznej oraz jej malarskim i dekoracyjnym dopełnieniu autentyczny”.