.JPG)
Prezentujemy unikatowy obiekt o zawiłej, wojennej historii – banderę ORP „Żbik”, jednego z pięciu okrętów podwodnych Marynarki Wojennej II RP. Jednostka zwodowana została w 1930 roku w stoczni we francuskim Caen w Normandii. Służbę w Marynarce Wojennej RP rozpoczęła w 1932 roku. „Żbik” brał udział w wojnie obronnej 1939 roku, stawiając zapory minowe. 15 dnia wojny kapitan okrętu, kmdr ppor. Michał Żebrowski, otrzymał rozkaz płynięcia do Anglii lub Szwecji. 25 września „Żbik” wpłynął na wody neutralnej Szwecji, gdzie został rozbrojony, a załoga internowana. Jesienią 1945 roku Szwecja zwróciła okręt Polsce. Komandor Żebrowski, nie godząc się z faktem zdominowania kraju przez Związek Radziecki, postanowił zostać na emigracji i zabrać ze sobą banderę, będącą symbolem Marynarki Wojennej II RP i świadkiem walk polskich marynarzy w czasie wojny. Nie są znane jej szczegółowe losy po 1945 roku. Przypuszczalnie w latach 60. komandor przekazał ją Irenie i Marianowi Ney-Bigo. Obiekt jest darem Ireny Ney-Bigo, córki związanego z Kielcami generała Juliusza Zulaufa, która również wybrała powojenną emigrację. Po śmierci męża – syna pułkownika Jana Bigo, dowódcy
2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów w Kielcach – zgodnie z jego wolą przekazała bogatą kolekcję militariów do naszego Muzeum w latach 2002–2003 oraz w 2005 roku.
|
|
____________________________
Bandera, płótno, sznur, metal 47 x 104 cm
