Bronisław Wilkoszewski - "łódzki Canaletto"

Cykl: Muzealne foto-atelier

SzczekocinyBronisław Wilkoszewski – wybitny fotograf i ceniony społecznik, urodzony w 1847 roku w Szczekocinach, związany trwale z historią Kielc, Szczekocin i Łodzi. Jego kielecki zakład znajdował się w byłym Hotelu Europejskim na ulicy Dużej. W „Gazecie Kieleckiej” zamieszczał barwne ogłoszenia również w zakresie usług w Szczekocinach, na przykład w roku 1885: „B. Wilkoszewski, fotograf z Kielc. Fotografować będzie od d. 12 maja do 20 tegoż miesiąca br. przyjmować będzie wszelkie zamówienia w zakres fotografii wchodzących jako to: zdjęcia z osób, widoków, wnętrza salonów, kościołów, zwierzęta w ruchu będące. Zdjęcia wykonywa nowym sposobem momentalnym”. W zbiorach Działu Historii znajduje się album zdjęć Wilkoszewskiego „Szczekociny”. Fotografie pochodzą z drugiej połowy lat 80. XIX wieku i wydaje się prawdopodobne, że mogły być wykonane na zamówienie rodziny Halpertów, ówczesnych gospodarzy pałacu szczekocińskiego. Prezentujemy jedną z nich, która przedstawia odkryty powóz przed frontem pałacu. Na koźle uwieczniony został stangret Teofil Janus, a za nim dwie elegantki w kapeluszach, rękawiczkach i z parasolkami: Elżbieta Halpert i Beatrix Corbett Halpert. Kielecki zakład Wilkoszewskiego funkcjonował do 1888 roku, gdy artysta odsprzedał go wschodzącej sławie kieleckiej fotografii – Stanisławowi Rachalewskiemu, a sam przeniósł się do Łodzi, gdzie zapracował na zaszczytne miano "łódzkiego Canaletto". Tam też zmarł 11 czerwca 1901 roku.

 

POWRÓT