Zdjęcie z 1914 roku uwieczniło XVII-wieczny kościół i klasztor na Karczówce, widziane z południowego stoku Dalni. Pierwszy plan zajmują zabudowania chłopskie i pola uprawne, sięgające następnie ściany lasu i muru ogrodu – wypełnionego roślinnością, wznoszącą się ku dawnemu klasztorowi bernardynów.
Wzgórze, będące wówczas miejscem wycieczek kielczan, stanowiło też cichy azyl – jak w przypadku Stefana Żeromskiego, który na kartach swojego dziennika zanotował w marcu 1888 roku: „Powlokłem się na Karczówkę. Widać moje góry: śpiczastą Radostową, ciemnoniebieską Łysicę i ponury Kamień. Co za cudowne powietrze! Gęste, jakby tłuste, żywiczne, orzeźwiające. Siedziałem na Karczówce godzin parę. O, jakże mocno, jak potężnymi węzły wpleceni jesteśmy w grunt naszej okolicy. Tym życiem żyjesz i potęgą jest w tobie nieświadoma miłość do tej ziemi”.
Fot. Karczówka, Zakład Fotograficzny Stanisława Saneckiego, Królestwo Polskie (kongresowe), Kielce, 1914
