W latach 30. XX wieku fabryka w Ćmielowie produkowała dziesięć pełnych fasonów serwisów stołowych, garnitury do herbaty oraz kawy, komplety śniadaniowe, garnitury do owoców, ciast, ryb oraz serwisy dla lalek i rozmaite pojedyncze naczynia, takie jak koszyczki, kieliszki do jaj, puszki i wiele innych. Nazwy wielu zestawów zaczerpnięte zostały z rodzimej geografii, jak: Lwów, Gdańsk, Toruń, Poznań, Gniezno, Cieszyn, Ćmielów, czy Bałtyk, przypominające dziś patriotyczne fascynacje w odrodzonym państwie. Wytwórnia korzystała nie tylko ze wzorów opracowywanych przez własnych projektantów, ale także kupowała projekty i dekoracje artystów z zewnątrz. Po 1930 roku pojawiły się nowatorskie rozwiązania formalne i dekoracje w stylu art déco. Z Paryża zakupiono trzy serwisy: Kaprys, Płaski i Kula projektu Bogdana Wendorfa. Były one produkowane jako garnitury do kawy. Naczynia z serwisu Kula, o oczywiście kulistych korpusach wspartych na nóżkach w kształcie czteroramiennej gwiazdy, miały karbowane uszka od strony wewnętrznej. Dzbanek, mlecznik i cukiernica z serwisu Płaski miały spłaszczone brzuśce o prostokątnym przekroju i charakterystyczne geometryczne ucha z długiego łukowego odcinka spłaszczonego wałka, powtarzającego profil korpusu, połączonego z nim dwoma krótszymi, podwójnie załamanymi odcinkami. Najbardziej zgeometryzowanymi kształtami odznaczał się serwis Kaprys o spłaszczonych, czworobocznych, trapezowych korpusach dzbanka, mlecznika i cukiernicy. Dzbanek i mlecznik mają trójkątne, zaostrzone uchwyty; uszka filiżanek są pełne, w kształcie prostokąta, nieznacznie wzniesione, zakończone plastycznym wałkiem, a uchwyty cukiernicy przybierają formę prosto ściętych u góry, przylegających do korpusu, wałków.
Cienkościenne naczynia zdobiły kalkomanie o motywach „rzuconych” na ścianki naczyń lub zróżnicowane ornamentalne szlaki obiegające ich brzegi. W tym czasie opracowano dekoracje marmurkowe, które mogły być biało-złote lub biało-niebieskie. W zdobieniu porcelany sięgano też po motywy orientalne. Znakomite efekty zdobnicze dawały farby iryzujące. Efektowna kolorystyka w połączeniu ze staranną dekoracją świadczą o wysokiej klasie technologów fabryki. Fakt ten potwierdza produkowana przez Ćmielów porcelana kolorowa, barwiona w masie według receptury opracowanej przez inżyniera Bronisława Kryńskiego, dzięki której otrzymywano barwę kremową o delikatnym odcieniu kości słoniowej oraz różową. Tę ostatnią stosowano głównie do modeli o nowoczesnych formach, np. w fasonie Kula czy Płaski.
W 1938 roku wytwórnia ćmielowska kupiła prawa do reprodukowania na swoich wyrobach przedstawień z cyklu Tańce polskie, opracowanego w 1927 roku przez Zofię Stryjeńską, w którym artystka przedstawiła pary taneczne w strojach ludowych lub narodowych. Ćmielowskie Tańce zdobiły duże dekoracyjne talerze, a malował je ręcznie znakomity dekorator Józef Kwiecień. Wśród nich znalazły się: Polka, Polonez, Mazur, Kujawiak, Kołomyjka, Śląski, Żydowski i Zbójnicki.
Doskonałe osiągnięcia miał Ćmielów w dziedzinie plastyki figuralnej. W 1928 roku zaangażowano w modelarni Bogumiła Marcinka, rzeźbiarza ceramika, ucznia Tadeusza Szafrana. Figurki wykonane według projektów Marcinka pokazano już rok później na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Były to: Łowiczanka (nazywana później Magdusią), Kazicka oraz Upadła. Bogumił Marcinek zaprojektował również biskwitową plakietkę z widokiem fasady nowego gmachu Muzeum Narodowego w Krakowie oraz przeznaczony dla polskich transatlantyków m/s „Piłsudski” i m/s „Batory” serwis Bałtyk. Przygotowanie luksusowego wyposażenia dwóch polskich transatlantyków zbudowanych w latach 1934–1935 na zlecenie spółki akcyjnej Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe, realizowane pod patronatem państwa, miało olbrzymie znaczenie propagandowe, a także symboliczne. Nowoczesny Bałtyk wyróżnia się schodkowym profilem dolnych partii naczyń z uchwytami o romboidalnym zarysie i dużymi, grzybkowatymi uchwytami pokrywek.
W 1936 roku w fabryce zatrudniono Józefa Szewczyka, wychowanka krakowskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych, który zaprojektował lampkę z postacią siedzącej dziewczyny. Najbardziej znanym przedwojennym projektem Szewczyka jest Narciarz z 1938 roku, zaprojektowany z okazji Mistrzostw Świata Międzynarodowej Federacji (FIS) w Zakopanem, otwartych 11 lutego 1939 roku. Figurka zjeżdżającego na nartach zawodnika w stroju z dwudziestolecia międzywojennego była wykonywana, podobnie jak wiele przykładów plastyki figuralnej z tego czasu, w kilku wersjach kolorystycznych. W 1931 roku warszawski rzeźbiarz i grafik Adam Siemaszko zaprojektował figurkę-karykaturę Marszałka Józefa Piłsudskiego, produkowaną następnie w Ćmielowie w wersji białej i malowanej.
Porcelana z Ćmielowa, obok wyrobów takich wytworni jak Giesche, Pacyków, Leopold Czamański & Co we Włocławku, była prezentowana na wystawie światowej w Nowym Jorku w 1939 roku. Główną ideą wystawy, zorganizowanej pod hasłem „Budowa Świata Jutra”, było pokazanie najnowszych osiągnięć techniki, nauki i sztuki. Pawilon Polski w Nowym Jorku był przedmiotem trzech konkursów rozstrzygniętych w maju 1938 roku. Polska jako jedna z pierwszych rozpoczęła budowę swojego Pawilonu, którego uroczyste otwarcie miało miejsce 3 maja 1939 roku – w rocznicę uchwalenia Konstytucji. Z chwilą wybuchu wojny pawilony państw podbitych przez Niemcy urosły do rangi symboli. Prezentowane na wystawie wyroby ceramiczne nie wróciły do kraju. Część eksponatów znajduje się w Muzeum Polskim w Chicago.
Serwis Kula, proj. Bogdan Wendorf, po 1933 r., porcelana, barwienie w masie, kalkomania, złocenie
Serwis Płaski z dekoracją marmurkową, proj. Bogdan Wendorf, po 1933 r., porcelana, stemplowanie, złocenie
Serwis Płaski z dekoracją japońską, proj. Bogdan Wendorf, po 1933 r., porcelana, kalkomania, malowane ręczne
Serwis Kaprys, proj. Bogdan Wendorf, po 1933 r., porcelana, kalkomania
Talerz dekoracyjny z cyklu Tańce polskie – Kołomyjka, mal. Józef Kwiecień, wg Zofii Stryjeńskiej, 1942–1945, porcelana, malowanie ręczne
Figurka Łowiczanka, proj. Bogumił Marcinek, 1932, porcelana, malowanie ręczne
Figurka Kazicka (Dziewczyna z wazą), proj. Bogumił Marcinek, ok. 1929 r., porcelana, malowanie ręczne
Figurka Upadła, proj. Bogumił Marcinek, 1929, porcelana
Serwis Bałtyk, proj. Bogumił Marcinek, przed 1934 r., porcelana, kalkomania
Podstawa lampki z siedzącą dziewczynką, proj. Józef Szewczyk, 1937, porcelana, malowanie natryskowe i ręczne
Figurka Narciarz, proj. Józef Szewczyk, 1938, porcelana, malowanie natryskowe i ręczne
Figurka Karykatura Marszałka Józefa Piłsudskiego, proj. Adam Siemaszko, 1931, porcelana