Rodzaje farb i ich najczęstsze zastosowania.
Akwarela – rodzaj farby i technika malarska. Jedna z najtrudniejszych technik malarskich – nie daje możliwości swobodnego nanoszenia poprawek, nie można również „wymazać” wcześniej naniesionej na papier farby. Kolor nigdy nie jest w pełni kryjący, dlatego też nie ma białej farby tego typu. Akwarele nie są odporne na światło. Znana już w starożytności – malarstwo pompejańskie. Jako samodzielna technika rozwinęła się między XVIII a XIX w.
Farby plakatowe – najbardziej popularny rodzaj farby kryjącej, wodnej o barwach czystych i intensywnych. Idealnie nadaje się do malowania zarówno na kartce, kartonie i tekturze.
Tempery – to farby kryjące oraz technika malarska. Często uważana za technikę pomiędzy malarstwem olejnym a akwarelą, ze względu na uzyskiwane efekty. Szybko wysychają, są elastyczne, odporne na upływ czasu i zginanie. Kolor wyschniętej tempery jest jaśniejszy niż mokrej. Nie są odporne na wilgoć. Obrazy wykonane tą techniką, a pokryte werniksem trudno odróżnić od olejnych. Technika ta świetnie się sprawdza podczas malowania precyzyjnych elementów czy kresek.
Farby akrylowe – mają podobne właściwości do temper, są jednak bardziej trwałe. Można nimi malować na papierze, płótnie, drewnie, szkle, plastiku. Szybko schną, nie blakną. Są alternatywą dla farb olejnych i temper, po rozcieńczeniu wodą dają efekt akwareli. Nie są podatne na pękanie jak oleje. Pojawiły się dopiero w latach 20. XX wieku jako tańszy zastępnik farb olejnych.
Gwasz – to nieprzezroczysta farba wodna z domieszką kredy lub bieli cynkowej /ołowianej. Po wyschnięciu daje efekt zbliżony do pasteli. Służy do malowania na papierze białym lub barwnym, pergaminie. Służy często do nanoszenia poprawek w akwareli. Znany w Europie od średniowiecza, najbardziej popularny był w XVII i XVIII wieku w malarstwie miniatur portretowych.
Farby olejne – to takie, w których spoiwem jest olej np. lniany. Malując techniką olejną, jako podobrazie wykorzystujemy głównie płótno, drewno i blachę. Technika ta może być również wykorzystywana w malarstwie ściennym. Największą popularność zdobyła w epoce renesansu. Malowanie „olejem” jest niezwykle czasochłonne, farba ta wysycha przez utlenianie a nie odparowanie. Mokrą farbę można usunąć przy pomocy terpentyny i kawałka materiału, kiedy wyschnie jednak można ją usunąć jedynie mechanicznie – zeskrobując.
Ciekawostka
Laserunek i werniks – przezroczysta warstwa wykończeniowa, pełniąca rolę ochronną, wieńcząca pracę nad obrazem. Współcześnie nie jest używana już tak często jak dawniej.
