Raj. Pieśń 13 
Kto chce oglądać własnemi oczyma
Com teraz ujrzał, niech w myśli posplata
I jak kształt ryty w pamięci zatrzyma (…)
Niechaj przedstawi sobie taką sprawą
Ześrodkowane te niebios ozdoby,
Że jedna w lewo, druga bieży w prawo, —
A ujrzy duszy oczyma jakoby
W widmie obrazu te pląsy i tany
Co się toczyły wokół mej osoby.
Widok z ziemskimi tak nieporównany,
Jak pierworuchu szalone wichury
Z powolnym chodem naszej swojskiej Chiany.
Tam nie Apollem, nie Bachem brzmią chóry:
Sławi się Osób trzech przyrodę bożą,
Sławi w Osobie jednej dwie natury.
A wtem się tańce i śpiewy ułożą:
Duchy skłonione z kolistego szlaku
Ku nowej trosce myśl zwracają hożą. (…)
Alighieri D., Raj (Pieśń 13 – fragm.), w: Boska komedia, tłum. E. Porębowicz, Warszawa 1909.
