Józef Ozga-Michalski (pseudonim Głownia), pisarz, poeta, działacz polityczny, urodził się 9.03.1919 roku w Bielinach, zmarł 10.02.2002 roku w Warszawie.
Uczeń Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Swoje pierwsze utwory literackie publikował w szkolnym czasopiśmie literackim „Młodzi Idą”. W 1938 roku wydał zbiór legend świętokrzyskich pt. Łysica gwarzy – godki świętokrzyskie.
Przed II wojną światową działał w wiejskich organizacjach młodzieżowych. Podczas okupacji był członkiem ruchu oporu, walczył w Batalionach Chłopskich. Pełnił funkcję redaktora gazetek konspiracyjnych „Znicz” i „Płomień”. Od 1944 roku współorganizował Stronnictwo Ludowe. W 1945 roku został członkiem Krajowej Rady Narodowej, a następnie posłem na Sejm Ustawodawczy, pełnił także funkcję wicemarszałka. Od 1957 roku nieprzerwanie przez 28 lat był członkiem Rady Państwa. Autor utworów poetyckich, opowiadań oraz powieści napisanych gwarą świętokrzyską. Wydał kilkanaście zbiorów wierszy m.in.: Oberek świętokrzyski, Parafialne zwierciadło, Rajski oset oraz utworów pisanych prozą Młodzik, Piołun i popiół, Sowizdrzał świętokrzyski.
