Wojciech Biechoński, powstaniec 1863 roku, członek organizacji czerwonych, działacz społeczny i spółdzielczy urodził się w 1839 roku w Kielcach, zmarł 31.12.1926 roku we Lwowie. Uczeń Szkoły Wyższej Realnej w Kielcach oraz polskiej szkoły wojskowej we Włoszech. Od 1859 roku związany był z organizacją narodową. Przez Komitet Centralny został nominowany na komisarza województwa krakowskiego.
Mieszkał w dworku przy ul. Dużej, gdzie 18 stycznia 1863 roku odbyła się narada Mariana Langiewicza i Apolinarego Kurowskiego. Trzy dni później Biechoński przeprowadził koncentrację powstańców w klasztorze benedyktynów na Karczówce. Później organizował oddziały wojskowe w Ojcowie. Po klęsce wyprawy na Miechów, w której uczestniczył, osiadł na dłuższy czas w Krakowie. Za walkę w powstaniu otrzymał stopień kapitana. W lipcu 1863 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie sprawował funkcję sekretarza stanu w Rządzie Narodowym. Następnie objął stanowisko komisarza pełnomocnego województwa krakowskiego. Od 1867 roku mieszkał w Galicji, początkowo w Gorlicach, następnie we Lwowie. Biechońskiemu przypisywana jest inicjatywa założenia w Gorlicach towarzystw: naftowego, zaliczkowego, kasynowego, gimnastycznego „Sokół”, szkół ludowych, handlu, przemysłu i rolnictwa i in. Za zasługi na polu społecznym i spółdzielczym otrzymał tytuł honorowego obywatela Gorlic. Mieszkając we Lwowie zasiadał w Radzie Miejskiej oraz był członkiem wielu towarzystw i organizacji społecznych. Angażował się w pomoc weteranom powstania styczniowego.W 1921 roku odznaczony został Krzyżem Komandorskim II kl. z Gwiazdą, a w 1923 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Na Cmentarzu Starym w Kielcach znajduje się jego symboliczny grób.
Źródło: A. Massalski, J. Szczepański, Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Kielce 2010.
fot. Wojciech Biechoński (po lewej), ze zbiorów MNKi
