Aktualności
Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie
25 marca przypada święto Zwiastowania Pańskiego, które ustanowione zostało w V wieku. W tradycji i polskich ludowych wierzeniach religijnych, Matka Boska, której anioł zwiastował macierzyństwo czczona była jako patronka budzącego się wraz z nadejściem wiosny życia.
Nazywano ją Matką Boską
Roztworną – wierzono, że ziemia się otwiera na przyjęcie ziarna;
Zagrzewną – bo ogrzewa ziemię i sprawia, że słońce świeci mocnej;
Strumienną – bo za jej przyczyną topniały lody, a w strumieniach i rzekach zaczynała płynąć życiodajna woda.
Zgodnie z wierzeniami w tym dniu budzić miały się zwierzęta, które zapadły w sen zimowy, a do gniazd powrócić z ciepłych krajów ptaki.
Popularne przysłowie: Na Zwiastowanie bocian na gnieździe stanie.
Uważnie obserwowano też pogodę: Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie, Gdy na Roztworną zagrzmi, będzie roczek urodzajny.
Marianna Wiśnios zaliczana do najciekawszych twórców polskiej kultury ludowej, tematykę religijną podejmowała już we wczesnych pracach. Szczególnie bliska była jest postać Jezusa i Matki Boskiej. Jednym z takich obrazów, namalowanych z potrzeby serca jest Zwiastowanie. Artystka na neutralnym szaro-niebieskim tle ukazała Matkę Boską w bordowej sukni, bordowo-fioletowym płaszczu i złocistej aureoli. Po prawej stronie kompozycji - anioł w błękitnej sukni, z dużymi białymi skrzydłami – zwiastuje radosną nowinę. W wielu partiach wyraźnie widoczny rysunek wykonany ołówkiem.
Artystka tak mówiła o procesie tworzenia:
Najpierw muszę określić – wyrysować zwykłym ołówkiem wszystko, co ma być na obrazie. Potem dopiero pocieram farbą. Zawsze tak robię, no bo jak można inaczej?
Marianna Wiśnios (1909–1996)
Od urodzenia mieszkała we wsi Rataje koło Wąchocka. Pochodziła z ubogiej wielodzietnej rodziny. Była jedną z jedenaściorga dzieci. Wyżywić taką gromadkę było trudno, a życie stało się jeszcze trudniejsze, gdy zmarł ojciec Michał Kowalczyk. Wtedy też skończyło się dzieciństwo późniejszej artystki. Kilkuletnia Marianna przestała chodzić do szkoły, do której uczęszczała raptem dwa lata i zaczęła pracować na roli, pomagać matce w domu i rodzeństwu. Wyszła za mąż za Stanisława Wiśniosa, fryzjera ze Starachowic. Doczekała się jeszcze synów – Pawła i Norberta. Ich wychowaniem musiała zajmować się sama, gdyż mąż ciężko chorował. Owdowiała w 1966 roku.
Od dziecka lubiła malować, ale swoją pasję ujawniła światu dopiero w 1972 roku. Wtedy po raz pierwszy zaprezentowała swoje obrazy na konkursie sztuki ludowej w Iłży, zdobywając I nagrodę.
Prace malarki znajdują się w licznych zbiorach muzealnych, m.in. w muzeach etnograficznych w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Toruniu, Muzeum Sztuki Współczesnej w Łodzi, Muzeum Okręgowym w Radomiu, Muzeum na Jasnej Górze w Częstochowie oraz w Muzeum Narodowym w Kielcach, a także poza granicami kraju m.in. we Francji, Szwajcarii, Niemczech, Holandii, Belgii, USA i Meksyku.
____________________________
Marianna Wiśnios, Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie, 1988 r., Rataje, wys.99, szer.64 cm, papier, ołówek, kredka, farby wodne, ze zbiorów Działu Sztuki Ludowej
____________________________
Obiekty na dziś
DZIEWCZYNKA W CZERWONEJ SUKIENCE
ZWIASTOWANIE NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNIE
