Astry

Bardzo oszczędne i niezwykle intymne przedstawienie martwej natury namalowane przez Władysława Ślewińskiego. Uchylone po prawej stronie jasnobrązowe drzwi wpuszczają światło, które w bardzo plastyczny sposób wydobywa elementy znajdujące się we wnętrzu pokoju. Na pierwszym planie nakryty białym obrusem stół, na którym stoi wazon z tytułowymi astrami. Kwiaty zostały zbudowane za pomocą szybkich i drapieżnych pociągnięć ułożonych we wszystkie strony, przez co pąki astrów zyskały naturalną puszystość. Mlecznoróżowa gęsta plątanina kresek i smug osadzona na soczystej, ciemnej zieleni łodyg i liści tworzy niezwykły bukiet. Podłużne płatki astrów wykręcają się we wszystkie strony poruszane drobnymi podmuchami pędzla artysty. Biel zebranych świeżych kwiatów ma bardzo bogatą tonację, nie jest to jeden czysty kolor, w cieniu jest to róż, fiolet, jest błękit, miejscami przebija zieleń łodygi. Tuż nad nieregularnym wylewem wazonu jeden samotny kwiat żółtego astra, stanowiący dominantę kolorystyczną. Na lewo od wazonu w centrum nieduży brązowy wazon o pofalowanym wylewie. W tle za stołem i wazonem w centrum, na lewo od drzwi, fragment niskiej kanapy z karminowym obiciem. Za nią płaska plama brązowej ściany. Na tych elementach, wazonie, stole, obrusie udekorowanym trzema delikatnymi rzutami kwiatowymi, dywanie widocznym tuż przy drzwiach, kanapie i ścianie wnętrze Ślewińskiego się kończy, ale nie one są tutaj ważne. Najważniejsze są jego ukochane jesienne astry, które swoją drapieżnością zapełniają większą część płótna. Przetwarzane dziesiątki razy, malowane o różnych porach, ale zawsze we wnętrzu i zawsze na stole. Namalowane w sposób syntetyczny, uwypuklając jego najbardziej charakterystyczne cechy. Ponadto każdy pąk obwiedziony jest konturem, podobnie jak inne elementy na obrazie zgodnie z duchem cloisionismu, techniki malarskiej przyswojonej przez Ślewińskiego we Francji od postimpresjonisty Paul’a Gauguina. Takie bardzo oszczędne martwe natury, złożone z bukietu kwiatów, niekiedy z kilkoma mniejszymi elementami, owocami czy małymi naczyniami ceramicznymi, były jego ulubionym motywem malarskim, na równi z podobnie ascetycznymi przedstawieniami brzegu morskiego.

____________________________